Dit is een verslaggeving van 40 jaar (watersportvereniging) AVOH met feiten en persoonlijke herinneringen. Geschreven en tijdens de feestavond op 16 december 2022 voorgedragen door ons lid Gerda Bakker.

Oprichting en locatie

De Aktiviteiten Vereniging Oude Haven (AVOH) is op 16 december 1982 opgericht tijdens de

oprichtingsvergadering in het Visnet te Huizen. De toenmalige havenmeester Henk Schipper had al twee zomers daarvoor familievaartochten georganiseerd voor ligplaatshouders van zeil- en motorboten in de Oude Haven. Toen daar wel animo voor was, werd er in 1982 het initiatief genomen om een vereniging Oude Haven op te richten die voornamelijk gericht was op familieactiviteiten, dus vrouw en kinderen mee, maar ook niet aan water gebonden activiteiten. In de Gooi en Eembode en Huizer Courant stond destijds het hoofddoel beschreven: Het op aangename manier bedrijven van watersport voor iedere ligplaatshouder en het bevorderen van de vriendschapsbanden onder behoud van kleinschaligheid. Een hele mondvol, maar wel een goed streven en ik denk dat dat doel wel gelukt is. Een pluspunt is natuurlijk dat een havenmeester zijn ligplaatshouders kent en ook bij de Gemeente een ingang heeft, dat heeft zeker geholpen bij de verdere ontwikkelingen.

Piet, mijn man, zat toen in het eerste bestuur. Oude Haven was voor Piet zijn tweede thuis, al jong had hij een bootje in de haven. Zijn hobby en passie, ik ben er door mijn huwelijk met hem ingerold en later bij betrokken geraakt. En de bootjes werden iets groter. In het voorjaar 1983 had de AVOH 30 leden en de contributie bedroeg toen 45 gulden. Ja, dan ben je een vereniging maar zonder clubhuis. Twee jaar lang is er gezocht naar een geschikte locatie en accommodatie. Er werd vergaderd bij bestuursleden, jaarvergaderingen in het Visnet of in de kantine van Balamundi, maar ook het onderkomen van de Reddingsbrigade, die samen met het havenkantoor een noodgebouw hadden waar nu het KNRM gebouw staat. Het eerste clubblad was allemaal knip en plakwerk, foto’s er in was nog moeilijk. Nog niets digitaal.

Destijds was de openingstocht naar Nijkerk. Op vrijdagavond vertrekken, gezellige avond in clubhuis van Nijkerk met onder andere bingo en spelletjes. De volgende morgen om 8 uur appèl, gymnastiek, touwtrekken en dergelijke. Speurvaartocht weer terug naar Huizen en afsluiting bij De Redding of BBQ bij het havenkantoor. Dit is een aantal jaren gedaan. In de wintermaanden gezamenlijk bowlen bij de Bun. In 1983 op Koninginnedag organiseerden we roeiwedstijdjes en gingen we op surfplanken de haven over. ‘s Avonds spiegelgevecht in de haven. We kregen vuurwerk van de Gemeente, strijkers, knalde lekker maar ook schade aan boten.

Op 3 april 1984 opening seizoen in het Visnet. Met videofilm van de Flyer van Connie van Rietschoten die 1e in de Whitbread race van 77/78 was geworden. Volle bak in het Visnet, we hadden wel aan de weg getimmerd via kranten, andere watersportverenigingen ingelicht en posters ophangen. Er was toen nog geen digitaal verkeer.

Eind 1984 was het gelukt om een locatie te krijgen van de gemeente, deze plek dus aan de Energieweg nummer 5. Erfpacht voor 25 jaar, dus tot 2010. Een prachtlocatie, die in de loop der jaren steeds mooier werd. Nu nog een accommodatie. Op de Oostermeent waar toen volop gebouwd werd, kwam een noodgebouw van een kerk (de Bron) leeg te staan en was te koop. Daarvoor was het ook als tijdelijk bankgebouw gebruikt in het oude dorp. Maar ja, spaargeld had de vereniging natuurlijk nog niet. Een hypotheek of lening afsluiten kan niet op noodgebouwen. Een lid heeft ons toen geld geleend, wel officieel geregeld, wat in de loop der jaren werd afgelost. We hebben altijd prima penningmeesters gehad. Op 15 januari 1985 werd door een groep vrijwilligers het gebouw op de Oostermeent eerst afgebroken en door een tweede groep op deze locatie weer opgebouwd. Dat allemaal op een ijskoude winterdag. Hulp van een bevriende aannemer en een kraanbedrijf. Dan moet alles nog afgetimmerd en geschilderd worden. Vele uurtjes is hier hard gewerkt om een eigen clubhuis neer te zetten. Bar, plafond en keuken zijn nog steeds hetzelfde.

In de loop der jaren is er weleens geklaagd over de keuken en of er geen afwasmachine kon komen, dat was meestal door vrouwen, niet nodig zeiden de heren, gaat om de gezelligheid. Ja, dan ben je uitgepraat. Dan hebben we dus een clubhuis, de leden konden via een prijsvraag een naam bedenken. De naam is geworden: ’t FOKSEL. Dat betekent: bemanningsverblijf voor in de boeg. Toen het clubhuis klaar was werd voor de eerste keer de AVOH-vlag gehesen. Toch wel een moment om aandacht aan te besteden.

Acties werden op touw gezet om meer leden te werven. Er was een wedstrijdcommissie, activiteitencommissie en redactie clubblad. Een klaverjasclub was er vanaf het begin. Later ook een bridgeclub. Cursussen werden gegeven door Jan van de Berg, wie van de oudere generatie heeft er niet zijn vaarbewijs of TKN bij Jan van de Berg gehaald?

De multifunctionaliteit van ’t Foksel werd niet vergeten. Dat was en is nog steeds belangrijk, ten eerste om deze plek te krijgen en later om je plek te behouden en de erfpacht te verlengen. In de loop der jaren zijn er ook plannen gemaakt die niet haalbaar waren zoals meer openingstijden om passanten binnen te krijgen. Ik heb hier

weleens een middag gezeten om een biertje of patatje aan een Duitse passant te verkopen. Dus terug naar de zaterdagmiddag open. Kijk wat je wèl kan doen met je vrijwilligers die je hebt en niet te veel willen.

Activiteiten, evenementen en wedstrijden

Van het begin af aan zijn er zomeravondwedstrijden geweest. Het bloed stroomt tenslotte waar het niet gaan kan. Ook de motorboten werden niet vergeten, maar het waren er niet veel. Met de WSV Gooierhaven (die is er al van af 1964) werd altijd overlegd over de data van zeilwedstrijden, zodat we elkaar niet in de weg zaten. Leden konden aan beide wedstijden deelnemen. Het heeft in de loop der jaren geresulteerd in gezamenlijke wedstrijden en alles wat daar bij hoort, napraten en uitslagen in clubhuis van ons of bij hen. Dat waren en zijn altijd heel gezellige avonden. Zeker Adrie Hidding heeft zich altijd ingespannen voor goede samenwerking met WSV Gooierhaven en nog steeds.

Jan Luyendijk organiseerde in 1990 een tocht met de Phillips Innovator naar Lowestoft (Great Yarmouth) met Dirk Nauta als schipper. Zij hadden daarvoor ook aan de Whitbread race meegedaan en waren tweede geworden (nu Volvo Ocean Race). Zeer enthousiaste mannen toen ze terugkwamen. Het was een heel groot schip , 63 foot, maar totaal geen luxe op die boot, spartaans zelfs en hard meewerken.

Op vele koninginnendagen organiseerden we samen met de Redding en de Scouting evenementen op en om de haven. Roeiwedstrijden, vaartochten met eigenboten voor belangstellenden, meestal gratis. Vuurwerk kijken vanaf ons terras is ook vaak gebeurd en nog steeds.

Er werd steeds vaker gevraagd om lid te worden van het Watersportverbond. Dat ging niet zonder slag of stoot. Zeilers vonden het belangrijk om meer wedstrijden te organiseren. Je moet lid zijn van het Verbond om erkende wedstrijden te mogen zeilen en als vereniging te kunnen organiseren. Maar ieder lid moet afdracht betalen, ook de niet zeilers en leden van andere activiteiten. In 1990 zijn we lid geworden van het Watersportverbond, de statuten zijn aangepast en zijn we Watersportvereniging AVOH geworden. Later zijn de leden gesplitst in leden en donateurs. Donateur werd je als je aan niet watersport gerelateerde activiteiten meedeed.

In 1996 is het Shantykoor de Zoute Zee opgericht. Een succes in en buiten Huizen. Het koor is geregeld uitgenodigd om op te treden, ook voor gemeentelijke activiteiten. Maar ook op de Hiswa en een festival bij het Muiderslot in 2002. In 1997 is op uitnodiging een kleine groep van het Shantykoor naar Engeland geweest om te zingen in de pub The Old Ship in Heybridge Basin. Een super ervaring, ik was ook mee. Gelukkig was onze dirigent een professionele zanger, zodat we niet uit de toon vielen bij een Iers echtpaar en een stel Engelse jongens, die die avond ook zongen. Het was daar een gewoonte dat muzikanten op donderdagavond langs kwamen, zongen en muziek maakten. Enkele leden kwamen daar jaarlijks met de boot. Het jaar erop was er een Shanty Festival, georganiseerd door dezelfde pub en werd het Shantykoor uitgenodigd om mee te doen. Toen ging een veel grotere groep en waren er veel koren. Er is veel animo voor het koor.

In 1997 werd de eerste 200 miles solo gezeild, dit was opgezet door Jan Luyendijk, met 5 deelnemers, 4 van onze vereniging. Werd altijd eind september gevaren, een 5-daagse tocht. Soms barre omstandigheden. Routes ook over Wadden of Noordzee. Maar niet meer dan twee keer hetzelfde rak varen, logboek bijhouden en tijden noteren wanneer je een boei rondt en een foto van de boei nemen, ook in donker. Deelnemers zag je onderweg niet in havens, ieder trok zijn eigen plan. Wel verplichte rusttijd per dag. Later is het uitgegroeid tot een landelijk bekende wedstrijd met wel tot 100 deelnemers uit het hele land. Veel zeilers van AVOH hebben daar vele keren aan meegedaan. De prijsuitreiking in ons clubgebouw was altijd een hele happening. Na het overlijden van Jan Luyendijk in 2007 is de organisatie in andere handen overgegaan.

Wedstrijden bij onze AVOH werden uitgebreid met Nek aan Nek, 100 myl solo en Bibbertocht. Openingstochten zijn jaren lang naar Spakenburg gegaan met onderweg puzzeltocht met prijzen. In de winter werden we ook wel bezig gehouden door de inzet van een goede activiteitencommissies.

Cursussen zijn er altijd geweest. Na Jan van de Berg, die een wereldreis ging maken van 5 jaar, werd in najaar 1995 de Nautische commissie gestart met Stanley Braham, Cees Corts en Lex Sablerolles. Les werd er gegeven door Cees en Lex. Knopen en Spitsen met Roel Huizenga en Cees Wormsbecher, met een echt diploma na afloop. Gezellige vrijdagavonden.

Sint en Piet zijn jaren op bezoek geweest. Meestal voor kleinkinderen van leden. Super leuk. Kerstborrel met heerlijke Glühwein was ook een traditie. De kerstman kwam dan ook langs.

In de wintermaanden waren er lezingen van solozeilers of zeilers die een wereldreis hadden gemaakt. Maar ook nuttige zaken zoals onderhoud en trimmen van zeilen. Ook een dia-avond over vogels rond het clubhuis met Roel Huizenga. Wat mij bijgebleven is, was een lezing van Jacqueline Bakker (geen familie van ons). In 1999 of 2000. Zij was solo met een Contest 32 van Curaçao naar Nederland gevaren. Met minimale apparatuur, wel marifoon maar op open water heb je daar niet veel aan. Geen stuurautomaat, met touwtjes vastzetten. Ze kreeg hallucinaties, thuisfront in de zenuwen, hoorde niets van haar. Maar ze is wel veilig in Nederland aangekomen. Ik hoorde dit aan en dacht, onverantwoordelijk, waarom doe je dit? Ja, dat is het verschil met gewoon meevaren

en vakanties met de boot, wat ik deed, en een diehard, wat zij natuurlijk is, denk ik. Mannen vonden het natuurlijk geweldig. Zij dromen van solo de wereld rond zeilen en dan doet een leuke jonge vrouw dat. Henk de Velde hebben we hier niet gekregen, die was te duur.

Ontwikkeling havengebied

Rondom de haven en om ons clubhuis is veel veranderd. Passanten liggen nu aan de overkant aan de nieuwe kademuur. Faciliteiten verdwenen uit de Oude Haven, o.a. de helling waardoor clubleden naar de nieuwe Stichtingshaven gingen die in 1975 was geopend. De Kalkovens werden afgebroken in 1989 en de steentjes bewaard om tegenover ons weer op te bouwen in 1997. In 2000 was een plan om een nieuwe haveningang te realiseren met werkhaven. Daar vandaan vertrok dan een veerboot naar Almere Haven. Daar was natuurlijk weerstand tegen en niet levensvatbaar was de mening van tegenstanders. Die veerpont heeft een of twee seizoenen gevaren. Fietsen konden mee. De toenmalige wethouder zei tijdens een voorlichtingsavond hier in ons clubhuis, als de veerpont niet blijvend is, dan houden we er een mooie haven aan over. Partyboten, kleine cruiseboten kunnen daar nu aanleggen. Deze boten worden nu gebruikt voor opvang van asielzoekers, ook hier in onze haven. Het Nautisch Kwartier verrees aan de overkant achter de Kalkovens.

In 2004 werd het 150 jarig bestaan van de Oude Haven groots gevierd door de Gemeente in samenwerking met vele verenigingen uit Huizen waaronder onze vereniging. Persoonlijk hoogtepunt voor mij, omdat ik in de organisatie zat en zag hoeveel werk, inzet, vrijwilligers en veel geld er nodig was om zoiets te organiseren. Maar was zeker een geslaagde dag.

De Reddingsbrigade werd officieel een KNRM-station met een groot nieuw gebouw naast ons, dat in 2007 geopend werd. Na de bouw van het KNRM-gebouw zat het havenkantoor weer jaren in een noodgebouw aan deze kant van haven. Een paar jaar geleden zijn ze verhuisd naar het terrein van de Botterwerf, die in 2010 aan de overkant van ons gebouwd is.

25-jarig jubileum

In 2007 is ons 25 jarig jubileum met een receptie groots gevierd in aanwezigheid van oud voorzitters en bestuursleden. Een weekend weg met de boot viel helaas in duigen door slechte weersverwachting. Dan maar feest bij het clubhuis met barbecue. Het clubhuis werd blauw en wit geschilderd voor het 25 jaar jubileum.

Voortbestaan

In 2010 kregen we, na vele jaren lobbyen en argumenten aandragen waarom we bestaansrecht hadden, van de gemeente weer voor 25 jaar erfpacht. Hoera! Belangrijk was/is dat we nog steeds een multifunctionele vereniging zijn. Er zijn altijd kapers op de kust voor dit mooie plekje. We zijn ondertussen alweer 12 jaar verder.

Na de verlenging van erfpacht is het clubhuis grondig gerenoveerd, vooral de buitenkant. Nieuwe pui, dak, vloer en daarna schilderen. Flinke hap uit onze buffer door een gedeelte uit te besteden aan een aannemer maar ook weer veel vrijwilligers die de handen uit de mouwen staken. Het clubhuis ziet er weer prima uit (nu zwart en wit) maar onderhoud en vernieuwing blijft altijd.

In 2011 werd een plan gelanceerd door de gemeente om een brug over de haven te bouwen. Hier kwam veel weerstand tegen. Tot nu toe is het gelukt om de bouw tegen te gaan, maar geruchten blijven. Nu ligt er weer een plan om vakantiewoningen te bouwen achter het voormalig hotel. Op de plannen is ook een route getekend voor een veerpontje zonder bemanning (hoe dat eruit gaat zien?) die vaart dan hier naar de Oude Haven. Ons uitzicht werd steeds fraaier, zeker als de botters daar liggen en rondom Kerst verlicht zijn.

De klaverjasclub is opgeheven, maar de bridge club, het Shantykoor en de schilderclub zijn nog iedere week hier te vinden. Het borreluurtje op zaterdagmiddag is een vast punt, gelukkig al die jaren steeds met vrijwilligers achter de bar. Soms een puzzel om het bardienstrooster rond te krijgen, maar meestal komt het weer goed. Activiteiten genoeg: haring happen, BBQ, vis roken, kerstborrel enzovoorts.

Fonteinkruid, een plaag voor bootbezitters, nu al jaren. Er wordt gemaaid maar op beperkte schaal. Zeilwedstrijden worden een groot gedeelte in de vaargeul gevaren, er wordt veel gemopperd.

Natuurlijk zijn er ook ups en downs geweest in die 40 jaar, meningsverschillen en andere visies op toekomstplannen. Maar de meeste zijn opgelost, probeer altijd het algemeen belang te zien en respect voor elkaar te houden. Daar kom je heel ver mee!

Het woord vergrijzing is in de 40 jaar ook vaak weer op tafel gekomen. In de jaren 80 kwam ik het al tegen, en komt steeds weer terug. Het zal altijd een aandachtpunt blijven. Ik zie veel grijze koppies maar die dragen nog steeds hun steentje bij. Maar ook gelukkig altijd weer nieuwe gezichten, die taken overnemen.

Digitalisering is sinds de jaren 80 enorm. Ik denk dat we binnen onze mogelijkheden hebben meebewogen. Het clubblad werd steeds professioneler zeker door hulp van velen. Nu is er helemaal overgegaan naar de website en nieuwsbrieven en apps.

Vrijwilligers

Als je terug gaat kijken, wat ik nu heb gedaan, dan zie je veel namen voorbijkomen van leden en donateurs waar we in de loop der jaren afscheid van hebben moeten nemen. Velen die zich voor de vereniging hebben ingezet en hier menig uurtje hebben doorgebracht. Persoonlijk ken ik er veel van. Ik noem geen namen want dan doe je anderen weer tekort.

Het woord vrijwilligers is al vaak genoemd en dat is ook de kracht van een vereniging en dat zal ook zo blijven, dus voel je allemaal aangesproken want daardoor kan je blijven bestaan.